|
(Улардан илгаригилар ҳам уларнинг гапларига ўхшаш гапларни айтишган эди). Яъни, араб мушриклари ҳам олдингиларнинг оятларини талаб қилганлар.
وَقَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ يَنبُوعاً
– „Ва дедилар: «Токи бизлар учун мана шу ерни ёриб, бир чашма чиқариб бермасанг биз сенга ҳаргиз имон келтирмаймиз“. [17:90]
فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ
– „Бас у ҳам илгари юборилган пайғамбарлар (келтирганлари) каби бирон оят-мўъжиза келтирсин!“. [21:5]
لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوّاً كَبِيراً
– „ «Бизларга (пайғамбарлик учун одам эмас, балки) фаришталар туширилса эди ёки бизлар Парвардигоримизни (ўз кўзимиз билан) кўрсак (ва У бизларга Муҳаммаднинг ҳақиқий пайғамбар эканлигини билдирса) эди, дедилар. Дарҳақиқат, улар ўзларига бино қўйдилар ва жуда катта кетдилар“. [25:21]
Шундай қилиб, улар Пайғамбар с.а.в.га олдинги кофир умматларнинг гапига ўхшаган мана шу гапларини айтдилар. У умматлар имон келтириш учун ўзларининг пайғамбарларидан оятлар-аломатлар сўрашганди. Самуд қавми Солиҳ а.с.дан сўраганди.
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ * قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
– „Сен ҳам худди бизларга ўхшаган одамдирсан. Бас, агар (пайғамбарман деган даҳвойингда) ростгўйлардан бўлсанг бирон оят-мўъжиза келтир! У айтди: «(Менинг мўъжизам) мана шу туядир. (Маълум бир кун сув) ичиш навбати уникидир. Маълум бир кун эса сизларнинг ичиш навбатингиздир»“.[26:153-154]
Фиръавн ва унинг одамлари Мусо а.с.дан оятлар-аломатларни, устларига келган мусибатнинг барҳам топишини сўрагандилар.
وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ
– „Қачонки уларнинг устига бу азоб тушгач: «Эй Мусо, сенга берган ваъдаси ҳаққи-ҳурмати, Парвардигорингга дуо қил. Қасамки, агар бизлардан шу азобни кўтарсанг, албатта сенга (пайғамбарлигингга) имон келтирурмиз», дедилар“. [7:134]
Мушриклар ҳам ўзларидан олдин ўтганларнинг гапларига ўхшаган гапларни айтишди. Имон келтириш ва тасдиқ этиш учун оят-аломатлар кўрсатишни сўраш, шарт қилиш бобида уларнинг диллари бир-бирларига жуда ўхшарди. Оятлар келганидан кейин ҳам имон келтирмадилар, тасдиқ этмадилар.
201-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204